Aρχαία Ελληνική προφορά - Αρχιμήδης: Forum ενημέρωσης και προβληματισμού των τεχνικών

Καλώς ήλθατε

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε ως Μέλη, προκειμένου να σχολιάσετε αναρτημένα άρθρα, slides κλπ ή/και να διατυπώσετε τις δικές σας απόψεις για οποιοδήποτε θέμα τεχνικού ενδιαφέροντος.

Κανείς δεν έχει ποτέ ακούσει αρχαίους να μιλούν!
Οι γλωσσολόγοι πάντως έχουν ερευνήσει εκτενώς το θέμα και κάποιοι έχουν καταλήξει σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Aρχαία Ελληνική προφορά Κανείς δεν έχει ποτέ ακούσει αρχαίους να μιλούν! Οι γλωσσολόγοι πάντως έχουν ερευνήσει εκτενώς το θέμα και κάποιοι έχουν καταλήξει σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Μια πρωτοποριακή εργασία σε ένα γνωσιακό πεδίο εξαιρετικά ενδιαφέρον και ελάχιστα γνωστό, του κ. Ιωάννη Στρατάκη (www.podium-arts.gr) με τον τίτλο Ancient Greek pronunciation: Hippocratic Oath παρουσιάζεται στο βίντεο που μπορείτε να δείτε και να ακούσετε στην διεύθυνση:https://www.youtube.com/watch?v=Q5FHZx0oOqsΕκπληκτική ανάγνωση του όρκου του Ιπποκράτη, όπως ακουγόταν (;) με την αρχαία ελληνική προφορά!Είτε ως παίγνιο εκληφθεί, είτε ως σοβαρή προσέγγιση (πάντα προσέγγιση), δίνει τροφή για σκέψη ... Άλλωστε στο συγκεκριμένο παράδειγμα, παρά τον ωραίο στόμφο στην απαγγελία, λείπει τελείως η προσωδία. Σε αναλογία, είναι τόσο μακριά από το χρώμα της εκφοράς του λόγου, όσο και η ανάγνωση ενός σύγχρονου κειμένου από υπολογιστή. Ενδιαφέρον επίσης επίσης παρουσιάζει το κλασικό, πλέον, έργο "Vox Graeca" του W. Sidney Allen με που εκδόθηκε και στα Eλληνικά από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με τίτλο "Η προφορά της Ελληνικής την Κλασική Εποχή". Που βασίζεται όμως η γλωσσολογική έρευνα για την ‘’απόδοση’’ της Αρχαίας Ελληνικής προφοράς; Όσα εκτίθενται παρακάτω δεν φιλοδοξούν να αποτελέσουν μια συστηματική απάντηση στο ζήτημα, αλλά μια διαφώτιση μέσω... χαρακτηριστικών παραδειγμάτων για το πώς και με ποιες μεθόδους οι γλωσσολόγοι αναπλάθουν την αρχαία ελληνική προφορά: Ήδη από τη χαρακτηριστική φράση του κωμικού Κρατίνου ότι τα πρόβατα έκαναν βη-βη καταλαβαίνουμε ότι και το β και το η δεν μπορεί να είχαν τη σημερινή προφορά, αλλά ότι το β=μπ και το η=εε (ήταν το μακρό αντίστοιχο του βραχέος ε).Λέξεις της Ελληνικής με β που πέρασαν στα Λατινικά μεταγράφονται με b, μολονότι η Λατινική διέθετε το γράμμα V που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, αν ο φθόγγος προφερόταν τριβόμενος όπως σήμερα. Π.χ. ελλ. βαλανεῖον > λατ. balneum (όχι valneum) > ιταλ. bagno > νεολλ. αντιδάνειο μπάνιο. Ότι το η ήταν μακρά εκδοχή του ε φαίνεται από την ποντιακή του προφορά ακόμη και σήμερα: νύφε = νύφη. Πβ. κερί < κηρίον (και όχι κηρί). Η δασεία προφερόταν h. Έτσι στα Λατινικά η λέξη ἱστορία πέρασε ως historia. Πρβλ. αγγλικό history. [Ένα απλό κόλπο για να θυμόμαστε ένα μέρος των λέξεων που έπαιρναν δασεία στα Αρχαία είναι να ανακαλούμε στη μνήμη μας την αγγλική τους εκδοχή! Π.χ. Hercules (Ηρακλής), hero (ήρωας), hemisphere (ημισφαίριο) κ.ο.κ.]. To αρχαίο θ προφερόταν th (περίπου τχ). Πώς το ξέρουμε; Καταρχήν οι αρχαίοι γραμματικοί το περιγράφουν ως δασύ κατ’ αναλογία προς το δασύ πνεύμα, τη δασεία. Δηλαδή ήταν ένα τ + δασεία. Λατινικές λέξεις από τη Ελληνική αποδίδουν το θ με th (π.χ. mathematica). Στη Λακωνική ο φθόγγος είχε αρχίσει να αποκτά την τριβόμενη σημερινή προφορά ήδη από την κλασική εποχή. Όταν ο Σπαρτιάτης απεσταλμένος στον Αριστοφάνη φτάνει στην Αθήνα και χρησιμοποιεί τη λέξη «θεός», ο Αριστοφάνης, για να αποδώσει (για κωμικούς λόγους) την τριβόμενη λακωνική προφορά δεν χρησιμοποιεί το θ, αλλά το σ που ήταν ο μόνος φθόγγος της Αττικής διαλέκτου που πλησίαζε την καινούργια τριβόμενη λακωνική προφορά «σιός». Το γ προφερόταν γκ. Έτσι μεταγράφεται στη Λατινική (magus < μάγος). Στις ιταλιώτικες νεοελληνικές διαλέκτους το σκουλήκι αποκαλείται «κασέντουλα». Η λέξη αποτελεί απόγονο της μεταφορικής αρχαίας έκφρασης «γης έντερα» για τα σκουλήκια. Μάλιστα η λέξη πρέπει να είναι πολύ αρχαία, αφού διατηρεί τον αρχαίο δωρικό τύπο «γας» αντί «γης». Ο άλλος αρχαϊσμός της λέξης είναι ότι δεν ακολούθησε την εξέλιξη του αρχαίου γ από γκ στη σημερινή τριβόμενη προφορά, αλλά μεταπήδησε στον κοντινότερο «κλειστό» φθόγγο [κ]. Το χ ήταν kh (περίπου κχ). Οι αρχαίοι το κατέτασσαν στα δασέα, όπως το θ παραπάνω. Έτσι στη Λατινικά chorus (χορός). Αν το χ προφερόταν όπως σήμερα, θα μπορούσε να αποδοθεί στα Λατινικά καλύτερα με το h (horus).Εδώ μπορείτε να ακούσετε απαγγελία της Οδύσσειας: https://www.youtube.com/watch?v=MOvVWiDsPWQ

Όνομα Χρήστη
Κωδικός πρόσβασης
Να με θυμάσαι
Ξεχάσατε τον κωδικό πρόσβασης;

Ανάρτηση	01 Απριλίου 2023
Επιλογές	Αξιολόγηση άρθρου Προσθήκη σχολίου

	Εισάγετε το όνομά σας. *
	Εισάγετε το e-mail σας. *
Μήνυμα
Εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.	Κάντε ένα σχόλιο για το άρθρο. Το μήνυμα σχολίου σας θα δημοσιοποιηθεί μετά από έγκριση από την αρμόδια Επιτροπή.
	*

Καλώς ήλθατε

Είσοδος Μελών

Εγγραφή