Η πιο συχνή αιτία ρηγμάτωσης του σκυροδέματος είναι η κακή συντήρηση (bad curing), όταν δηλαδή δεν λαμβάνονται μέτρα όσο είναι φρεσκο-διαστρωμένο σκυρόδεμα, ώστε να προστατευθεί από την εξάτμιση του νερού. Τέτοια μέτρα είναι:
- Η εφαρμογή μεμβράνης συντήρησης με ψεκασμό (curing membrane).
- Είτε, καλύτερα, η επικάλυψη της επιφανείας με υγρές λινάτσες (wet hessian burlap), που, εκτός από την παρεμπόδιση της εξάτμισης, παρέχουν και “σκίαση” της επιφάνειας και προστασία από τον ήλιο.
Εάν δεν γίνει σωστή συντήρηση, υπάρχει κίνδυνος ρηγμάτωσης (cracking) από “πλαστική συρρίκνωση” (plastic shrinkage). Το κατάβρεγμα πρέπει να συνεχίζεται για τουλάχιστον 7 ημέρες, 3 φορές την ημέρα.
Σύμφωνα με το ACI-305 και το ΕΛΟΤ-517, εάν η εξάτμιση του νερού υπερβεί το: 1 kg/m2 . ώρα, τότε υπάρχει κίνδυνος ρηγμάτωσης. (βλπ. διάγραμμα στο ACI-305 είτε στην Τεχνική Οδηγία Τ.Ο. 2, του ΣΠΜΕ, www.spme.gr).
Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάτμιση είναι:
- Υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος, π.χ. > 27 °C
- Χαμηλή σχετική υγρασία (Relative Humidity), π.χ. RH < 30-40%
- Υψηλή θερμοκρασία σκυροδέματος, π.χ. tc ≥ 30 °C
- Υψηλές ταχύτητες ανέμου, π.χ. ≥ 30 km/h (4-5 μποφώρ)
Ορθές πρακτικές αντιμετώπισης της εξάτμησης:
- Σκυροδέτηση τη νύχτα ή πολύ πρωί (06:00 – 09:00 πμ).
- Ψεκασμός υδρατμών (fogging) στην επιφάνεια σκυροδέματος.
- Χρησιμοποίηση νιφάδων/τσιπς από πάγο ή ψύξη του νερού.
- Τοποθέτηση αντιανεμίων πετασμάτων που κόβουν την ταχύτητα του ανέμου.